ایستادید.
لذت میبرید.
ناگهان دنیا شروع به سیاهشدن میکند.
کم کم صداها محو میشوند.
ایستادن سخت میشود.
هوشیار ماندن سختتر.
سقوط.
چند دقیقهی بعد بیدار میشوید و میبینید که روی زمین افتادید.
به این اتفاق شوک یا سنکوپ وازوواگال (Vasovagl) گفته میشه.
حالا این کلمهی سخت یعنی چی؟
سنکوپ به معنای از دست دادن حالت فیزیکی بدن یا همون غش کردن خودمونه.
و وازوواگال یعنی اینکه در این نوع غش کردن سیستم پاراسمپاتیک که در اینجا عصب شمارهی 10 یعنی عصب واگ مسئوله و با کاهش ریتم قلب باعث از بین رفتن هوشیاری و غشکردن میشه. (توی یه پستی اعصاب جمجمهای یا کرانیال رو توضیح میدم، پس حتما سایت رو دنبال کنید تا از دستش ندید😉)
خب حالا علتش چی میتونه باشه؟
علتهای مختلفی داره، مثل زیاد ایستادن، گرما، دیدن خون و خیلی چیزهای دیگه.
ولی اکثرا به خاطر فشار زیاد یا دیدن صحنههای دلخراش ایجاد میشه.
حالا چطوری میشه جلوش رو گرفت؟
اول از همه بگم که این سنکوپ چیزی طبیعیه و نگرانش نباشید ولی اگه دیدید که خیلی بیش از حد دچارش میشید حتما به دکتر مراجعه کنید.
اولین کار برای کاهش این سنکوپ اینه که با صحنههایی که باعث میشوند غش کنید روبرو نشید.
مثلا اگه با دیدن خون غش میکنید، سعی کنید تا حد امکان خون نبینید!
راه حل بعدی اینه که مایعات فراوان بنوشید که فشارتون نیفته، چون همون طور که گفتم دلیل اصلی این سنکوپ افت فشارخونه.
یکی از راهکارهای بالا نگهداشتن فشار خون پوشیدن جوراب واریس و منقبض کردن پاهاست.
اگه دیدید که حالتون داره بد میشه، یه کمی بشینید و یه لیوان آب بخورید، خودبهخود بهتر میشید.
اگه که مجبورید مدت زمان زیادی بایستید سعی کنید هر چند دقیقهای کمی عضلات خود را منقبض کنید و اگه میتونید کمی راه برید.
در آخر هم بگم که با تکرار صحنههایی که باعث این سنکوپ میشه کم کم بدنتون عادت میکنه و وضعیت بهتر میشه.
اگه این پست رو دوست داشتید، بقیهی مطالب منو از دست ندید.




عالی👌